سنتز سیستم های جدید هتروسیکلی پیریدازینی، ارزیابی اتصال آنها به سیکلو دکسترین و بررسی خواص بیولوژیکی

در این پژوهش طراحی و سنتز سیستم ها و مشتقات پیریدازینی جدید در قالب سه گروه کلی زیر مورد بحث و بررسی قرار می گیرد: 1- هتروسیکل های دو حلقه ای با ساختار کلی پیرازولو ] 3,4–[c پیریدازین (الف) و پیریمیدو ]4,5- [c پیریدازین (ب) 2- هتروسیکل های سه حلقه ای جدید شامل پیرازولو-] 3, 4: 3, 4 [ پیریدازینو] 1,6 –[d ] 1,2 ,4 [تری آزین (ج) و بنزو[b] پیریدازینو ] 4,3 –[f ] 1 ,4 [ تیازپین (د) 3- سیستم های چهار حلقه ای جدید با ساختار تری آزولو] 4, 3: 1,6 [پیریمیدو ] 4, 5: 3, 4 [ پیریدازینو ] 1,6 –[d ] 1,2,4 [تری آزین (ه) و تترازولو] 1, 5: 1,6 [ پیریمیدو ] 4, 5: 3, 4 [ پیریدازینو ] 1,6 –[d ] 1,2,3,4[ تترا آزین (و) شمای کلی و مسیرهای سنتز این ترکیبات با شروع از پیش ماده 6- استیل- 3- آمینو-2, 5- دی هیدروپیریدازین-4-کربونیتریل ( a-g167) و واکنشگرهای مختلف در شمای (1) نشان داده شده است. در بخش دوم خاصیت مهارکنندگی برخی ترکیبات سنتز شده بر روی آنزیم akt1 و hiv1-integrase بررسی شد. ترکیب (e 179) مهارکنندگی قابل ملاحظه ای در برابر آنزیم akt1 و ترکیب (d 192) بر روی آنزیم hiv1-integrase حتی در مقایسه با کو کریستال های اختصاصی مربوطه، نشان دادند. از آنجا که امروزه سیکلودکسترین ها و مشتقات آنها به دلیل ویژگیهای زیست شناختی و منحصربفردشان به عنوان حاملهای دارویی در سیستمهای دارورسانی ارزش کاربردی بسزایی دارند و از طرف دیگر اکثر ترکیبات هتروسیکلی پیریدازینی علی رغم دارابودن کاربردهای دارویی مختلف، حلالیت خوبی در سیستمهای بیولوژیک و آبی ندارند لذا در این طرح به بررسی نظری اتصال هتروسیکلهای پیریدازینی سنتز شده به مولکول آلفا سیکلو دکسترین پرداخته شد. علاوه بر اینکه انتظار می رفت حلالیت هتروسیکلهای پیریدازینی در سیستمهای مورد نظر افزایش یابد بررسی خواص مهارکنندگی آنها در مقایسه با هر یک از ترکیبات هتروسیکلی، نتایج جالب توجهی ارائه داد. ترکیب (c 192) متصل به مولکول آلفا سیکلو دکسترین با goldscoreمعادل 59/99 بهترین نتیجه را حتی نسبت به کو کریستال اختصاصی آنزیم دارد. این بررسی ها قابلیت ارزیابی به طور عملی را نیز دارند. در بخش دیگر طرح، خواص ضد میکروبی ترکیبات هتروسیکلی پیریدازینی مورد ارزیابی قرار گرفت. این بررسیها نشان می دهد بطور کلی ترکیبات سنتز شده مورد مطالعه، خواص ضدمیکروبی بهتری در برابر باکتریهای گرم منفی و گرم مثبت نسبت به قارچ ها دارند.